اثر محلول پاشی آترازین بر عوامل روزنه ای و غیر روزنه ای کنترل کننده فتوسنتز در گلرنگ تحت شرایط تنش خشکی

تنش خشکی یکی از مهمترین و رایج¬ترین تنش¬های محیطی است که گیاهان را با محدودیت رشد روبرو می¬سازد. در این مسیر فتوسنتز تعیین کننده اصلی رشد گیاهان است و توانایی حفظ آن در شرایط تنش¬های محیطی برای حفظ ثبات رشد مهم می¬باشد. به منظور بررسی نقش عوامل روزنه¬ای و غیر روزنه¬ای بر فتوسنتز گیاه گلرنگ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار تحت شرایط تنش خشکی اجرا شد. ماده ضد تعرق آترازین در 3 مرحله رشدی (ساقه روی، گلدهی و دانه‌بندی) و در 4 سطح (صفر،80، 120 و 160 گرم در هکتار) مورد آزمون قرار گرفت. بین مقادیر محلول¬پاشی آترازین در هر سه زمان در صفات سرعت فتوسنتز، شدت تعرق، غلظتCO2 اتاقک زیر روزنه¬ای، هدایت روزنه¬ای، هدایت مزوفیلی و محتوای نسبی آب اختلاف بسیار معنی¬داری وجود دارد. در این بررسی مقدار محلول¬پاشی 120 گرم در هکتار در زمان گلدهی بیشترین اثر را روی این صفات به جز محتوای نسبی رطوبت داشت و تفاوت معنی¬داری در سطح 1 درصد با تیمار شاهد از خود نشان داد. مقدار 120 گرم در هکتار در زمان ساقه¬روی بیشترین محتوای رطوبت نسبی را به خود اختصاص داد. بین مقادیر محلول¬پاشی آترازین از نظر صفت کارایی مصرف آب فتوسنتزی اختلاف بسیار معنی¬داری وجود داشت به طوری که بیشترین کارایی مصرف آب فتوسنتزی در مقدار 120 گرم در هکتار آترازین به دست آمد. مطالعه¬ی همبستگی صفات نشان داد که بین سرعت فتوسنتز با صفات شدت تعرق، هدایت مزوفیلی، غلظتCO2 اتاقک زیر روزنه¬ای و هدایت روزنه¬ای رابطه¬ی مثبت و معنی¬داری وجود دارد.